Een doelman schiet niet op het doel, hij moet
zijn walvisnet juist vrijhouden van ballen.
Gestrest springt hij de lucht in, laat zich vallen
op ’t leder dat hij als een kloek behoedt.
Hij mag niet scoren, wel met heldenmoed
spitsen trotseren die hem overvallen
en die de bal loeihard naar voren knallen.
Hij schopt de bal hoog uit met vaste voet.
Tien spelers, elf als ‘k er de doelman bij tel,
zien plots een meeuw doodvallen op het veld:
een treffer van de keeper Eddy Treijtel.
Zo’n vogel is een ‘dood spelelement’.
Want vliegt de meeuw mét bal het doel in, telt
dat als een doelpunt, zegt het reglement.
Patty Scholten, 30 juli 2017
Waardeer het gedicht: Pechvogel
Beoordeling: 8
Aantal stemmen: 1
Aantal hits: 1847
Verstuur het gedicht 'Pechvogel' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.