Langzaam glijdt Nicolien naar realiteit
Was overeind gebleven
Volgende ronde meebeleven
Uitgerekt, de tienden, tot calamiteit
Een gat van seconden
Was ongrijpbaar
Verstomt haar
Uitwas als eindronde
Succes brengt Andrea naar dč bocht
Het ultieme, maximaal moet
Richting metaalkleurige gloed
Stuwing van menig ademtocht
Been bijtrekken, niet snel genoeg
De boarding trekt aan haar
Ze haalt het rechte stuk maar
Zij komt niet bij, mijn beeld besloeg
Voorovergebogen, handen beschermen
Toch een blik, naar links: scorebord misschien?
Onverwachte gezien?
Renate traant naar ontfermen
Terug, ze zijn er : haar woorden
Een lachje speelt om haar mond
Henk Kok wil achtergrond
Het schoot in de benen, kracht smoorde
Beloftevol blijft haar wijs
Tekst:" Andrea Nuyt ooit snelste vrouw op ijs"
lsd, 15 februari 2002
Waardeer het gedicht: Erna
Beoordeling: 5.6
Aantal stemmen: 2196
Aantal hits: 9282
Verstuur het gedicht 'Erna' als e-card.