Na dal komt top, hoopt Federer,
verlies in Monte Carlo,
in Rome kwam en zag hij,
maar stierf hij evenzo.
Beide keren gaf hij alles,
moest toch in 't stof zich buigen
voor een Spaanse aartsengel,
die blijft op gravel juichen.
Nu is het weer Roland Garros,
het enige Grand Slam,
dat Roger nog nooit winnen kon
en dat vreet aan hem.
Zijn Zwitserse precisiewerk
is op de trage baan
door gravelbijters met geduld
en zwoegen te weerstaan.
Hier is hij niet de jager,
maar aangeschoten wild,
vanuit de loopgraven bestookt,
uiteindelijk gevild.
Overleeft hij Nalbandian,
Gaudio, Robredo al,
wacht in de eindstrijd om de top
weer Rafael Nadal.
Jaap van Oostrum, 4 juni 2006
Waardeer het gedicht: Man met de hamer
Beoordeling: 5.5
Aantal stemmen: 1589
Aantal hits: 10503
Verstuur het gedicht 'Man met de hamer' als e-card.