Super Niki,…
z’n eigen weg uit geplaveid
over bonkige kasseien
in stof overladen contreien
tussen lange rijen
schreeuwende kelen
een ongewone dag
pech steeds op de loer
geen eer wanneer het gebeurt
het kraakt wanneer je valt
maar steeds raap
je het telkenmale op
die grenzeloze moed
sterker dan een stormvloed
want de smaak
van die kassei
in de legendarische velodroom
te Roubaix
dat smaakt eeuwig zoet
Patrick Rottier, 14 april 2014
Waardeer het gedicht: EEN KASSEI IN ROUBAIX
Beoordeling: 4.7
Aantal stemmen: 14
Aantal hits: 4243
Verstuur het gedicht 'EEN KASSEI IN ROUBAIX' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.