het peloton staart
geparkeerd
in een helverlicht
vertrek ik passeer
de kopman trapt
achterste voor
dicteert het tempo
op lopende band
muziek de massa
sprint mijn hoofd
barst van de spiegels
wij slaan ons door
het woud van lede
maten vervaarlijk
ogende apparaten
een vervormde stem
roept hoogste tijd
voor de buikspier
en het vet beweegt
de verzadigde mens
de rolmodellen
aan de muur
Bennie Spekken, 18 april 2009
Waardeer het gedicht: Sportschool
Beoordeling: 4.4
Aantal stemmen: 9
Aantal hits: 5369
Verstuur het gedicht 'Sportschool' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.