Côte de la Haute Levée
De dag van zijn sterven breekt aan
Hij drinkt wat hij krijgt, de ploegleider zwijgt
Een mespuntje taart laat hij staan
Na de Redoute en Sprimont
roept hij om God en zijn vrouw
Ik heb u bemind, zorg goed voor ons kind
Ge weet dat ik veel van u hou
Côte de la Roche aux Faucons
priemt als een lied van Jacques Brel
Zwelgend cynisme duwt zwalkend cyclisme
omhoog naar zijn asgrauwe hel
Het doek Arrivee hangt in Ans
De vlag voor zijn kist wordt gespreid
De trillende muis probeert nog een kruis
Zijn jaarlijkse dood is een feit
Geertjan Spanheim, 30 april 2008
Waardeer het gedicht: Mourir au Printemps
Beoordeling: 3.1
Aantal stemmen: 38
Aantal hits: 6378
Verstuur het gedicht 'Mourir au Printemps' als e-card.