Nakreunend van de honderdduizenden
Verdronk Rita in caférituelen
Draaide haar thuisclub ’n loer
Wouters winnaarsgreep naar Femkes onderarm
Ongepast dwingend feestalarm
Zijn horizon een plat du jour
In triomf zelf helen
Waar huizende?
van een voetbalwet sprekende
het buitensportieve in een regeling
bij de politie op kantoor
ter ontbinding van menig knapenkoor
echte clubaanhangers, een vereiste erkenning
zoniet is ook de wetgever een machteloze verliezende
Didichter, 4 december 2006
Waardeer het gedicht: Steun (end)
Beoordeling: 5.4
Aantal stemmen: 1204
Aantal hits: 7108
Verstuur het gedicht 'Steun (end)' als e-card.