intussen woon ik al zo lang in de beweging
het lopen neemt de vorm aan
van mijn lichaam
nestelt
in mijn hoofd
maar waarom ik loop
je zoekt in je gedachten
vrijheid, verdriet, heimwee
en herkomst
en de eenzaamheid
om bij de bomen, de zee,
het veld, de hemel te zijn
en niet alleen
moest je vertrekken en
aankomen
de tussenliggende tijd daar ging het om
maar waarom de loper
daarna het verlangen naar een kraakheldere ochtend, een lage zon, een zwerm vogels boven een landschap
eigenlijk is het steeds terugkomen in mijn lichaam
ook als ik dat niet had verlaten
gijs nijland, 20 november 2006
Waardeer het gedicht: over het lopen
Beoordeling: 6
Aantal stemmen: 1964
Aantal hits: 9654
Verstuur het gedicht 'over het lopen' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.