Zo vallen er tijdens
de vierdaagse twee lijken
uit de kast-bestast,
verrast door zonneschijn.
De gaten van het leven
staan te beven op de benen.
Lichte bepakking van
beloofde gladiolen.
Handen op elkaar
voor de held op sokken,
beloond met kruis voor
op de schoorsteen thuis.
Trek voorzichtig spijkers uit
en neem ze af,
leg ze in het graf
hun voeten eerst.
Charlotte Scholten, 30 juli 2006
Waardeer het gedicht: MARS
Beoordeling: 5.3
Aantal stemmen: 1219
Aantal hits: 6657
Verstuur het gedicht 'MARS' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.