te “Istanbul Park” trof
de weidsheid
het voortdurend omgooien
de kont die zittend niet gedijd
de platheid in het bochtenlusthof
banden die houden hun ontplooien .
te “Kalmthout” bleek
het herfstbeeld
zonder opzienbarende modder
parcours haast onverdeeld
een Wellens die te veel graait in zijn fietsenbibliotheek
last van een virtuele klodder
Melandri en Nijs uiten geluk omhoog langs hun flank
Waar Blind, blijvend, verontwaardigd horizontaal gebarend zich uit op de bank
dichterisd, 24 oktober 2005
Waardeer het gedicht: week 42
Beoordeling: 5.7
Aantal stemmen: 2389
Aantal hits: 10997
Verstuur het gedicht 'week 42' als e-card.