Dansende vlechten
In de Italiaanse laars
Mascottes, bijgelovig, twee echte
Gaan voor iets waars
Een veld rijdsters knechten
Slikslippend in de afzink
Hanka neemt kans om weg te glippen
In deze sport flink noch link
‘t Vuil spat slechts letterlijk op de lippen
Ontwaar Daphny’s gouden bezinksel
Vallen, terugkomen, het forceren van gaten
Toch opdraaien voor het eindduel
De laatste strook, opgeschroefd beentempo, beslissende baten
Klotsende golven pauzeren op een rotsige kust
België spint een monopolistisch garen
Een lint Vlaamse lust
Heerschappij zonder onderlinge maren
Wellens wil brengt rust
Draaiend tussen veel gele lijn
Duinachtig veld
Vanaf de start de droomtrein
De lichtvoetige doet opgeld
Krachtig soepel zijn festijn
In de bocht van de waarheid de binnenkant
Wellens kiest juist
De rest buitelt naar achterstand
Kansen vergruist
Balkjes en bruggetjes Bart neemt ze en passant
Declercq en Vervecken met hun geëigende sein
Het podium als refrein
Isd, 2 februari 2003
Waardeer het gedicht: Monopoli
Beoordeling: 5.5
Aantal stemmen: 1855
Aantal hits: 10227
Verstuur het gedicht 'Monopoli' als e-card.