Bleker en Balotelli
Je zingt opeens een lied bij het opstaan
oei, zelfs op zondagmorgen.God sta me bij.
Ik heb een ander, hij hangt tussen de douchegordijnen
zie je zijn goddelijke lijf? Hij heet Balotelli.
Blijf staan en kijk hem aan.
Jarenlang was je te laat. Ik heb jouw vrede
nooit verstoord; het paste.
En ik? Ik verbleekte en nu de avond trappelt en
ik in badjas een aantal rondjes draaf, bijna struikel
over je verloren hoofd,
loopt er een dom schaap te grazen, haar borsten
op de juiste plaats, tussen haar dijen zachtwarme wol.
Moet ik nu blijven kijken? Ik werd zo wit,
steeds witter, kaler. Ouderdom komt nooit zonder gebrek.
Ja, inderdaad, het gras staat hoog vandaag.
Een tractor zal rond de nesten maaien, langs
jouw weidse lach, je kleine hoofd ontzien.
Maar op het veld zwaait een tevreden held
met zijn drijfnatte shirt naar mij.
Cilja Zuyderwyk, 30 juni 2012
Waardeer het gedicht: Bleker en Balotelli
Beoordeling: 5.1
Aantal stemmen: 8
Aantal hits: 3794
Verstuur het gedicht 'Bleker en Balotelli' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.