Langs het parcours liggen
herinneringen aan Albéric Schotte
wiens naam als een eerlijke
mens en bijzondere coureur
vele generaties zal overleven.
Want zijn karakter was goed en
gelijkmatig als zijn cadans en de
muziek van de wind in zijn wielen zal…
Zingen van de ijzeren Flandrien
die op een koersvelo rijdt langs
hobbelige kasseien uit gres of porfier,
in de zon, in de hagel, in de sneeuw met
de wind mee of tegen, bergop of bergaf.
In zijn spoor in de pletsende regen
koersen nu ‘zij aan zij’ Vlamingen
en Walen, Australiërs, Russen en
Amerikanen even strijdlustig als hij.
Met alle hoop op … zegevieren.
Karel De Pelsemaeker, 29 september 2009
Waardeer het gedicht: De Ronde van Vlaanderen - ‘gedicht voor Albéric’ -
Beoordeling: 4.7
Aantal stemmen: 15
Aantal hits: 14511
Verstuur het gedicht 'De Ronde van Vlaanderen - ‘gedicht voor Albéric’ -' als e-card.