Ode aan Erica

Weet u nog die leuke meid,
Altijd maar in dat water,
Was toen nog niet zo bezig met,
Wat doe ik straks….later?
Haar sport was voor haar elke dag,
Een-en-al haar leven,
Heeft haar in die jonge jaren,
Veel voldoening en plezier gegeven.

Met haar karakter zo sterk en zo fanatiek,
Dook zij toen van de hoge, in de poliitiek!
Toch had zij nog een hoger doel,
Zij was toen al, ja echt……vet cool!!

Voor hen die iets mankeren,
Gaat zij tot op het bot,
Door roeien en door ruiten,
Vechtend voor...hun…eigen sport.
Zij roept aan een ieder die het horen wil
Dat ook “zij” veel kunnen bereiken,
Dat zal ook tijdens de volgende,
Paralympische Spelen wel duidelijk blijken!

Zij reist nu vaak de wereld rond,
Over land en over...zee,
Een maatje ……………...meer,
Eeen maatje ……………….min
Daar ziet ze echt niet mee!
Zag u haar laatst?
Ze juichte,…lachte….klapte,
Voor haar de zo geliefde
Fantastische!!….gehandicapte.
Ik zeg u:
Met haar lofzang op de "reddende" radijs..
Komt zij vast en zeker in 't paradijs.

Vraagt Petrus aan de hemelpoort:
U had een vraag heb ik gehoord!
Zij trekt 'n snuit, roept met een blos…
Ja!! ….graag wat meer aandacht van …De NOS…!!!


J. de Groot, 7 juli 2009


Waardeer het gedicht: Ode aan Erica

Beoordeling: 5.2
Aantal stemmen: 20
Aantal hits: 5175

Verstuur het gedicht 'Ode aan Erica' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.


Gastgedichten

Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette